Tijdens de minor Project Leefstijl van Zuyd Hogeschool leren de professionals van morgen kritisch naar zichzelf te kijken. Ze kijken naar hun leefstijl, en beweeg-, eet-, en slaapgedrag. Ter afsluiting van de minor laten de studenten in een zelfgekozen creatieve vorm zien wat zij geleerd hebben, wat de minor met hen gedaan heeft en hoe de minor bijgedragen heeft aan hen als persoon en professional. Dit eindproduct heet een Great Work. Onderstaande Great Work is van Krissie Houterman, student Verloskunde bij Zuyd Hogeschool.

Mama en ik zitten nu in onze kraamweek en we moeten heel goed uitrusten. Ik was een dwarsligger. Niet omdat ik vervelend was hoor! Ik lag gewoon lekker op mijn zij in plaats van op de kop. Ik snapte niet waarom al die andere baby’s altijd op de kop gaan liggen. Mama vond het toen alleen niet zo leuk dat ik dat deed. Inmiddels vertelt ze me wel eens dat het me ook wel siert, dat ik niet zomaar doe wat alle andere baby’s doen, en dat ik dat moet onthouden voor later. Van mijn mama mag iedereen soms een dwarsligger zijn. En ik, ik kan niet wachten om te leren hoe ik een vitale dwarsligger kan zijn.

Eigen perspectief

Ik schrijf de brief vanuit het perspectief van mijn eigen, toekomstige dochter. Ik heb voor dit format gekozen omdat ik hiermee duidelijk kon maken hoe de minor mij aan het denken heeft gezet, maar ook wat dit voor invloed kan gaan hebben op mijn toekomst en hoe mijn invloed op anderen kan zijn.

Omdat ik niet alle dingen die we tijdens de minor hebben behandeld ook kon verwerken in mijn geboortekaartje, heb ik voor de onderwerpen gekozen die voor mij het meest betekenisvol waren. Zo hebben we het in de eerste week van de minor veel gehad over de manier waarop we naar onze omgeving kijken. We staan niet meer stil bij wat onze omgeving ons te bieden heeft omdat er heel veel andere dingen zijn die tegenwoordig onze aandacht en energie vragen. Ik ben me hier bewust van geworden tijdens deze eerste week van de minor en in het geboortekaartje probeer ik een beeld te schetsen waarin ik op zijn minst die bewustwording over kan brengen naar mijn dochter.

Verder heb ik in het geboortekaartje verwerkt hoe ik als verloskundige graag invloed zou willen hebben op de gezondheid van onze maatschappij. In de minor hebben we onze ogen steeds gericht op de preventie van gezondheidsproblemen in plaats van de behandeling van een gezondheidsprobleem dat al bestaat. Ik hoop dit te kunnen gebruiken tijdens mijn loopbaan als verloskundige. Verloskundigen van nu zijn al veel bezig met het begeleiden van een zo gezond mogelijke zwangerschap. Ik hoop die gezonde start nog verder naar voren te verschuiven door ook voor de bevruchting al in te kunnen zetten op de gezondheid van mijn cliënte en haar partner. Op deze manier hoop ik invloed te hebben op de gezondheid van moeder én kind.

Ten slotte heb ik veel opgestoken van het college dat Yan Schroen ons gaf tijdens de minor. Als jonge studenten leven we op dit moment nog in een cultuur waarin we veel kennis en vaardigheid aan moeten nemen van degenen die ons opleiden. Of dat nou onze docenten, stagebegeleiders of ouders zijn. Na het college van Yan Schroen had ik het gevoel dat er ruimte was voor discussie en vrijheid voor nieuwe inzichten. Dit heeft ook de toon gezet voor de rest van de minor: wij kregen geen stof voorgeschoteld om over te nemen van de docenten, maar wij kregen de ruimte om zelf tot nieuwe inzichten te komen.